Cultuurverschillen

De afgelopen heb ik veel gesprekken gehad waarbij het ging over de verschillen in cultuur en opvattingen. Het eerst gesprek hierover was tijdens de VCT-day, VCT staat voor Voluntary Counseling and Testing en is een nationale dag in Zambia om de mensen bewust te maken van hoe groot probleem HIV is en hoe belangrijk het is dat mensen getest worden. Er was een parade gepland om 08.30, waarin wij als medisch vrijwilligers mochten meelopen, en daarna zouden er verschillende acts zijn op een plein in Livingstone. Natuurlijk begon de parade een uur later dan gepland, maar dat gaf ons wel de tijd om nog een paar leuke gesprekken te hebben vooraf. Ik was aan het praten met Alex, één van de project coordinators en zij vertelde me grappige anekdotes over haar tijd hier. Ik vertelde dat de kinderen altijd aan de huid op mijn arm voelden, want ze zijn kippenvel en haar op de huid niet gewend. Toen vertelde Alex dat een kindje ooit had geprobeerd haar huid in te kleuren met een bruine stift, omdat ze het maar gek vond zo'n blanke huid. Te grappig! Ook vertelde ze dat mensen hier maar niet konden geloven dat er bij ons metro's bestaan. We besloten te vragen aan Brave wat hij hiervan dacht. Dit resulteerde in een hoop 'ohhhs' en 'aaahs' van Brave en gelach van mij en Alex. Brave kon maar niet geloven dat er treinen onder de grond en zelfs onder water rijden. "Maar word je dan niet nat als je onder water rijdt?". Hij vond dat we maar een groot risico namen met die gekke metro's van ons en hij zou er dan ook nooit van zijn leven in gaan zitten. Het is gek om te zien dat dingen die voor ons zo normaal zijn, de mensen hier zich niet eens kunnen voorstellen. En vice versa waarschijnlijk.
Toen de parade eindelijk begon, liepen we met een stoet vol studenten en andere organisaties over een nauwelijks afgesloten weg naar het plein. Er was een orkest ingehuurd en op het plein waren er verschillende acts. Zo was er een toneelstukje, kwamen er verschillende koren zingen en waren er djembe-optredens. Daarnaast waren er speeches waarin ze feiten vertelde over HIV en de noodzaak om je te laten testen. Je kon je zelfs diezelfde dag bij een kraampje laten testen, waarna je een armbandje kreeg met: I know my status. Ook vertelden ze dat het percentage HIV-besmette mensen in Livingstone aan het dalen is: van 1 op 3 naar 'slechts' 1 op de 4 mensen.
Helaas konden we niet de hele ochtend meemaken omdat een paar vrijwilligers vertrokken en die wilden we graag nog gedagzeggen. Wat een treurig afscheid.. Ik ben benieuwd hoe die van mij zal gaan.

In de middag had ik voorbereiding voor woensdagmiddag, omdat ik dan voorlichting moet geven aan studenten over HIV/Aids. Toen ik de informatie doorlas, kwam ik weer terecht op stuitende feiten. Lieve mensen, wist iemand van jullie dat er elk jaar in Zambia 30.000 baby's met HIV besmet raken en de meeste hiervan voordat ze 5 zijn overleden? En dat er elke dag 6000 besmettingen bij komen? Dit is de realiteit.. En die is hard.
Voor de presentatie heb ik twee kleine posters gemaakt. Woensdagmiddag geven we de eerste les in een reeks van 8. In de laatste les krijgen ze een toets. Wanneer ze 17 van de 25 vragen goed hebben, krijgen ze een diploma. Dit diploma kan bijvoorbeeld helpen bij het vinden van een baan.

Vanochtend ging ik naar home based care in Ngwenya. In het busje op weg naar Ngwenya, kwamen Brave en ik op het onderwerp homoseksualiteit. Hij vroeg of dit geaccepteerd is in Nederland, en ik vertelde over hoe de situatie daar is. Toen ik vroeg hoe dat hier is, vertelde hij dat homo's absoluut niet geaccepteerd worden. Ze worden zelfs gedood wanneer mensen erachter komen.. Dit komt allemaal doordat dit in deze cultuur 'niet kan' en het Christendom hier diep geworteld zit. Ze geloven dat de mens is gemaakt om zichzelf voort te planten, en dat is niet het geval met homo's. Daarom 'horen ze hier niet'. Verschrikkelijk dat dat hier nog zo werkt, maar wij waren enkele tientallen jaren geleden ook nog niet zo ver. Zoiets moet groeien.
ik vertelde Brave dat dit pure discriminatie is. Als we het dan toch over discriminatie hebben, wil ik hier graag wat over zeggen. Waarom is er discriminatie? Alleen omdat mensen er niet zo uitzien of niet zo gedragen als jijzelf? Ieder mens heeft hetzelfde in zich, en niemand kan dan ook wat doen aan hoe hij wordt geboren. Hoe iemand wordt hangt compleet af van waar en hoe je bent opgegroeid. Nu ikzelf als blanke in de minderheid ben tussen alle zwarte mensen, merk ik hoe vervelend het is als mensen achter je rug om lachen, en zelfs al is dit niet gemeen bedoeld. Het feit dat je er anders uit ziet wil niet zeggen dat je minder of anders bent. Zo liep er een meisje van een jaar of 4 achter ons aan tijdens home based care en ze wilde ons constant aanraken. Na vertaling door Brave begreep ik dat ze zei: "Ik hou van muzungu's, ze zijn zo lief! Ik wil altijd bij ze zijn!". Zo lief! En nog even een ding over de mensen hier in het bijzonder: de mensen hier zijn ge-wel-dig! Ze zijn vriendelijk, open, spontaan en behulpzaam. Het enige dat minder is dat ze vaak hun afspraken niet nakomen of niet op tijd komen. Wat wij zouden zeggen is 'beter vroeg dan laat', maar zij gebruiken graag het motto 'beter laat dan nooit'. Fair enough haha!

Home based care was niet heel erg bijzonder. Eigenlijk heb ik het idee dat niks meer heel erg heftig is na het zien van het meisje van vorige week.. Waar ik wel nog een aanmerking op heb is hoe sommige medische zaken hier zijn geregeld door African Impact. Vandaag was er bijvoorbeeld een vrouw die naar de kliniek moest, maar waarvoor het niet mogelijk was. Ze was slecht ter been, dus ze kon de grote afstand niet overbruggen. Er zou een soort van potje moeten zijn met geld van African Impact, waarmee we vervoer kunnen betalen voor de mensen die niet op eigen gelegenheid naar de kliniek kunnen. Ze willen niet dat vrijwilligers dit gaan betalen uit eigen zak en ze willen geen afhankelijkheid creëeren, maar wat moeten we dan doen? Die arme vrouw daar laten zitten? Hier moet nodig wat aan gedaan worden..

Deze middag had ik voorbereiding voor een project voor donderdag. Voor het 10-jarig bestaan van African Impact, gaan ze 5 greenhouses bouwen van plastic flessen om daarin verschillende gewassen te verbouwen. De afgelopen weken werd er marktonderzoek gedaan onder verkopers en consumenten op de lokale markten. Zo werd gevraagd aan welke gewassen ze tekort hadden of waarvan ze meer zouden willen hebben. Vandaag moesten wij deze resultaten uitwerken en deze moeten we donderdag presenteren.

Het aftellen is begonnen. Nog maar 3 volle dagen hier en dan vertrek ik al.. De tijd gaat zo snel! Het is hier zo geweldig dat ik eigenlijk niet weg wil. Als ik mijn familie, vrienden én de sushi-restaurants hier zou kunnen halen, zou ik hier blijven. Ik kan schrijven wat ik wil, maar zolang je deze cultuur zelf niet hebt ervaren en je het alleen kent van verhalen en foto's, kun je je niet inbeelden hoe het hier is. De mooie huizen hier, zijn minder dan de minste in Nederland, maar dat besef je hier niet echt. Je ziet alles in perspectief, en kijkt vooral positief naar de dingen en dingen die ze wél hebben. Zelfs als ik mijn eigen gemaakte foto's bekijk ziet het er al anders uit dan hoe ik het ervaar in het echt. Dus mensen, een tip: als je echt nog een reis wil maken waarvan je ontzettend veel leert en de insight of een cultuur en land ziet, ga naar Afrika en het liefst voor vrijwilligerswerk. Je zult er absoluut geen spijt van hebben!

Nu ga ik lekker slapen, want na al die weken korte nachtjes, drukke dagen en veel nieuwe indrukken, ben ik best moe. Nog 2 of 3 blogs hierna en dan is mijn avontuur hier afgelopen. Veel leesplezier!

Liefs