Wilde dieren en adrenaline shots

Hallo allemaal! Inmiddels is mijn eerste weekend in Zambia achter de rug. En wauw wat een weekend was dit! Laat ik beginnen met vrijdag..

Vrijdagochtend was ik samen met Carolyn ingedeeld in Boma clinic. Dit deel van Livingstone is iets rijker en dat zie je onder andere aan de kleding (meer westers) en aan dat ze vaak Engels spreken. Carolyn ging de vitals doen en ik mocht baby's wegen. Dat klinkt geweldig en dat is het ook, maar niet als het zó rustig is. De baby's waren echter wel ontzettend schattig en als je ze in je armen hebt smelt je gewoon. Soms is het wel confronterend om zulke magere baby's vast te houden en om moeders te zien die bij lange na nog niet de 20 hebben bereikt. Het viel me op dat de moeders allemaal ontzettend liefdevol zijn voor hun baby en dat het echt nog 'oermoeders' zijn. Zo dragen ze hun baby altijd op hun lichaam en niet in een buggy zoals dat in het westen wel gebeurt. Ik geloof dat dit lichamelijk contact de band tussen de moeder en kind zeker ten goede komt.

We werden vroeger opgehaald van het project omdat we in de middag naar Chobe (in Botswana) gingen. Toen we de vrijwilligers van het teaching project oppikten stapten er ook 4 onbekende meisjes in. Zij waren op rondreis door Afrika en hielpen deze ochtend mee voor 2 uurtjes. Of dit nou echt zinvol is valt te betwijfelen, maar het feit dat ze het deden vond ik in ieder geval al heel goed. Ik kwam op de gedachte dat eigenlijk iedere toerist die een derdewereldland bezoekt verplicht een aantal dagen vrijwilligerswerk moet doen en op deze manier ook iets anders bijdraagt dan alleen geld aan het land. Ook zullen zij dan hopelijk ook zelf gaan inzien dat het land niet alleen maar bestaat uit mooie natuur en luxe lodges. Ik weet nog niet precies hoe dat er dan uit moet zien, maar bijvoorbeeld dat ze mee moeten helpen met het bouwen van scholen, het planten van bomen of community projects zoals art club of aldult literacy clubs.

Vrijdagmiddag vertrokken we naar Chobe in Botswana. De gehele reis duurde ongeveer twee uur (met dank aan de verschrikkelijke grenscontroles) en eenmaal in Botswana zag je meteen meer wilde dieren dan in Zambia. We kregen een plaats toegewezen waar we onze tent konden opzetten en snel daarna vertrokken we voor de river safari. Wauw, wat was dit een ervaring! Vanaf het water kon je drie landen zien samenkomen: Namibië, Botswana en Zambia. We konden heel dicht bij de meest awesome dieren komen: nijlpaarden, krokodillen, buffels en olifanten. Ik heb een paar prachtige foto's gemaakt!
Toen we terug kwamen hadden Sharon (de kok) en Yuyi (de chauffeur) een heerlijke barbeque voorbereid. Dit aten we op om het lekkere warme kampvuur. Als toetje hadden we marshmallows en iets typisch Amerikaans: een biscuitje met daarop chocola, een marshmallow en daarop nog een biscuitje en dat als pakketje op de bbq totdat de chocola en marshmallow zijn gesmolten. Mmm!

De volgende ochtend vertrokken we om 05.45(!) voor de safari in Chobe National Park. Het was freezing cold dus we hadden allemaal onze slaapzak meegenomen in de auto. Het was zo vroeg en de auto schommelde zo heerlijk dat ik niet de hele tijd mijn ogen open kon houden (gelukkig was ik niet de enige) maar zodra de chauffeur iets zag was ik klaarwakker om te dieren te zien. We hebben niet superveel gezien maar wat we hebben gezien zijn: buffels, olifanten, giraffes, babboons (apen), antilopes en als klapper op de vuurpijl een leeuw (weliswaar verscholen in de bosjes maar toch)!
Toen we terug kwamen stond er een heerlijk ontbijt klaar en na te hebben opgeruimd gingen we terug naar Livingstone. Eenmaal thuis heb ik heerlijk geslapen en uitgerust na deze uitputtende en indrukwekkende week.

Vandaag, zondag 15 juni, werd ik nogal zenuwachtig wakker. Ik had namelijk toegezegd dat ik vandaag zou gaan bungeejumpen boven de Victoria Falls. Dit idee had ik al voordat ik naar Zambia vertrok,maar toen ik een video zag op YouTube waarbij het touw brak tijdens de jump, kwam ik toch weer terug van dit idee. Echter ben ik hier overgehaald door Mehak om het toch te doen en niet alleen de bungeejump maar een combo pakket met de bridge swing en zipline erbij. Ik wist al een week van dit plan alleen wilde het niemand te vertellen om niemand ongerust te maken.

Vanochtend gingen we eerst ontbijten bij de Zambezi Sun. Dit is een super de luxe lodge waar je als buitenstaander ook kunt ontbijten. Je komt onmiddellijk terecht in een compleet andere omgeving met veel te rijke toeristen en vooral blanke mensen. Het ontbijt was heerlijk, maar om eerlijk te zijn voelde ik me hier niet heel prettig omdat ik niet geassocieerd wilde worden met mijn blanke medemens. Je ziet hier op straat ook direct wie de echte onwetende toeristen zijn: korte broek tot boven de knieën en een topje zonder mouwen. Wanneer je zulke kleding draagt wordt dit gezien als erg respectloos tegenover de lokale bevolking. Men is hier erg gesteld op goede manieren.

Na niet veel te hebben gegeten in de Zambezi Sun (mijn maag zat nogal vol met zenuwen) gingen we richting de brug waar het allemaal zou gaan gebeuren om 11.00. Nadat ik eerst nog een paar andere mensen had zien springen was ik redelijk zeker van mijn zaak om ook te gaan. Vervolgens moesten we allerlei formulieren invullen waarvan ik de tekst niet durfde te lezen en werden we gewogen (met dit geconfronteerd worden was misschien wel het ergst van allemaal haha). Mehak besloot als eerst te gaan; zij had immers al eerder gebungeejumped (goed woord voor galgje..). Ik was eigenlijk extreem kalm voor wat me te wachten stond. Toen Mehak had gesprongen werd ik voorbereid. Na een paar minuten stond ik op het randje van de brug te kijken naar de kolkende Zambezi met een reflectie van een regenboog erin. Ging ik dit echt doen? Ja! Ik had de GoPro camera van Mehak geleend dus ik kon mijn vrije val filmen. Het gevoel tijdens de vrije val was het meest geweldige, adembenemende en overweldigende gevoel dat ik ooit had gehad. Om op zijn kop boven de Zambezi te hangen is toch wel een gekke waarneming. Stiekem was ik wel blij toen het mannetje kwam die me rechtop zette en me terug bracht naar de brug. Maar ik was na die ene jump nog niet klaar.. Mehak en ik zouden de double bridge swing doen. Hierbij zit je in een harnas en schommel je, na de vrije val, aan de brug. Die vrije val was opnieuw ademnemend en eenmaal schommelend was dit een stuk relaxter dan de bungeejump. En wat een uitzicht!

Als laatste activiteit deden we de zipline: een soort kabelbaan over de rivier. Dit was echter meer leuk voor het uitzicht en was een 'piece of cake' na de voorgaande adrenaline boosters. Na deze drie geweldige dingen besloot ik zowel de films als foto's te kopen. Deze, samen met de GoPro-opnames, komen snel op Facebook te staan! Voor nu heb ik alleen foto's die gemaakt zijn met mijn eigen camera.

Toen ik terug kwam heb ik even boodschappen gedaan en het valt me op dat ik me hier meer en meer thuis voel. Heerlijk! Vanavond gaan we eten in het Zambezi Café als afsluiter van dit awesome weekend. Morgen gaat het echte werk weer beginnen!

I will keep you in touch xx